Jest chorobą przewlekłą, w przebiegu której występują epizody depresji, mieszane, maniakalne i hipomaniakalne. W czasie choroby typowo dominują epizody depresyjne – przebiegające w sposób bardziej nasilony niż w zaburzeniach depresyjnych nawracających – ze spowolnieniem psychoruchowym, nadmierną sennością, zaburzeniami łaknienia, często z myślami lub tendencjami samobójczymi. Często pojawiają się objawy psychotyczne zgodne z nastrojem.
Zupełnie inaczej wygląda epizod maniakalny – pacjenci są pobudzeni, mówią bardzo dużo, mają przyspieszony tok myślenia, mają poczucie wyższości, zwiększenie energii, robią nieprzemyślane zakupy, popadają w długi, są odhamowani seksualnie, mają zmniejszoną potrzebę snu. U części pacjentów występują urojenia wielkościowe, prześladowcze, posłannictwa. Stan taki często wymaga hospitalizacji psychiatrycznej. Pacjenci w tym stanie bywają agresywni i wchodzą w konflikty z otoczeniem.
W przebiegu choroby mogą występować stany mieszane oraz stany hipomaniakalne, przebiegające łagodniej niż epizod maniakalny.
Pacjenci wymagają długotrwałego, przewlekłego leczenia – głównie stabilizatorami nastroju.